DE TESLA- 0f: Pragmatisch idealisme
Zaterdagavond, ergens in juni. We zitten aan de houten tafel in de ruime keuken. Een gulle tafel is het, met hapjes en wijn, in drie kleuren. De mensen rond de tafel , waaronder ik, zijn vrienden van elkaar. Onze kinderen zijn vrienden van elkaar, daar begon het mee. We hebben goede gesprekken met grote armgebaren en er wordt gelachen. De humor is, naast de vriendschap tussen onze kinderen, de belangrijkste reden dat wij af en toe, op een zaterdag-of vrijdagavond- net hoe het uitkomt- bij elkaar komen.
Dan doet één van de vrienden een mededeling:
“Jongens” zegt hij en zijn stem dwingt een korte stilte af, “ik heb een Tesla besteld,- een rode, met een zwart dak!”
Zijn mededeling wordt met gejuich ontvangen. Wij vinden een Tesla fijn. Omdat een Tesla hip is. Mooi om naar te kijken en het schijnt dat hij snel kan accelereren. Waarom wij dat die avond allemaal blijken te weten is mij een raadsel. Maar we weten het wel, allemaal.
Ik ben van de duurzaamheid. Maar duurzaamheid is beige. Op zijn best. In deze groep vrienden heb ik het er maar niet teveel over, beige is niet hun kleur. Beter is het met hen wijn te drinken, rood, wit en rosé.
Maar nu heb ik een haakje gevonden. De Tesla. De brug van beige naar rosé. Deze stroom-gestuurde auto maakt de weg vrij voor een gesprek over duurzaamheid, met een soepele van 0 naar 100 in 3 seconden en ik mag sturen.
“Waarom koop je een Tesla?” vraag ik de vriend.
“Omdat het beter is, beter voor het milieu, beter voor de toekomst, beter voor mij”.
Even laat hij een stilte vallen en hij vervolgt:
“..Daarbij is een Tesla, wanneer je in staat bent tot voorfinanciering, natuurlijk belachelijk voordelig”. De vriend is snel met cijfers, hij rekent het ons voor. Na alle subsidies en besparingen op belasting en brandstof blijkt de Tesla, de rode met het zwarte dak, inderdaad belachelijk voordelig.
De iPad wordt erbij gehaald en met ontzag zien wij hoe de vriend de door hem bestelde Tesla nogmaals digitaal voor ons samenstelt, de kleur, de velgen, het dak. Op het scherm verschijnt de auto van de toekomst, zijn toekomst.
“Zou je een Tesla gekocht hebben zonder de financiële voordelen?” vraag ik hem.
“Ja hoor”, zegt hij en schudt zijn hoofd. Op zijn gezicht verschijnt een glimlach. “Duurzaamheid is prima, maar het moet wel leuk blijven”.